I WANT MY HANDS
AND FEET BACK!!!!
Schoenen, een
hobby of verslaving, afhankelijk aan wie je het vraagt. Het mooie van schoenen
is dat ze altijd passen, dat kan iedereen be-amen. Helaas gaat die vlieger niet
meer op als je de 33 weken zwangerschap gepasseerd bent. Slippers, dat zijn
mijn nieuwe beste vrienden, en dan wel degene die al het langste in de kast
staan, en op een nieuw baasje in Afrika wachten, want nieuwe passen me ook
niet.
De afgelopen
maanden stonden in het teken van groei en voorbereidingen op de komst van ons
kleintje. Omdat alles in de USA een beetje anders gaat dan in ons koude
kikkerlandje, wil ik jullie onze avonturen niet onthouden. Hier een samenvatting van alle ontwikkelingen bij ons en van onze Calimero!
Hospital tour
Het begon
allemaal begin augustus met een tour door het ziekenhuis waar ik ga bevallen:
Scripps Memorial La Jolla in San Diego. Erg spectaculair met een bed dat in
allerlei letters van het alfabet gevormd kan worden. In de kamer mogen
natuurlijk een flat screen, dvd-speler, giga koelkast en relax stoel niet ontbreken.
Er werd ons dan ook op het hart gedrukt een snack-bag voor de vader in te
pakken, zodat die in elk geval lekker vanuit zijn relax stoel al snackend een
NFL wedstrijd kan kijken op de flat screen terwijl jij de weeën probeert weg te
puffen. Want een hongerige en chagrijnige papa to be is het laatste wat je
wil….
Je baby is in
Scripps ook veiliger dan in welke maximaal beveiligde instelling ook, want hij
krijgt bij geboorte 2 bandjes om (pols en voet) die matchen met een armband die
ik en Willem krijgen. Gaat de baby met een ander dan een van ons door een bepaalde
deur, dan gaat er een giga-alarm af.
Parenting class
Omdat Willem en
ik voor de eerste keer papa en mama worden leek het ons wel een goed idee om
een parenting class te volgen. Waarom? Omdat bijna iedereen die ons met tips en
praktische adviezen kan voorzien aan de andere kant van de plas woont. Maar
vooral ook omdat we wilden weten of de cursus hetzelfde was als degene die je
in de films ziet. En ja jongens, het is exact hetzelfde!!!! We leerden een
luier verschonen, onze meegebrachte knuffel olifant inbakeren, de baby/olifant
vasthouden en zo nog een aantal praktische tips voor parents to be. Ook leerden
we dat er bijna doodstraf staat op het niet borstvoeden van je pasgeboren telg.
Maar goed dat ik me daar ook voor heb opgegeven (borstvoedingscursus). Maar
voordat dat zover was mochten we eerst nog naar deel 2 van de cursus, waar een
kinderarts ons allerlei tips gaf. Een paar tips op een rijtje:
-
Laat
iedereen die bij je baby in de buurt komt een kinkhoest vaccin nemen;
-
Laat
de eerste 3 tot 4 maanden niemand bij je kindje;
-
Mensen
die bij je kindje komen dienen gedesinfecteerd te zijn;
Dat gaan we dus
niet doen!
Maar we leerden
ook handige zaken zoals: het consultatiebureau is hier de kinderarts. Je brengt
je baby al na 4 dagen na de geboorte naar de kinderarts voor de eerste controle
etc. De aangifte van je kindje (klinkt eigenlijk heel gek) vind in het
ziekenhuis plaats, dus we hoeven niet heel de stad door. En vaccins mag je hier
zelf kiezen.
 |
| Boertje laten |
 |
| Instructies |
 |
| luier verschonen |
 |
| Baby vasthouden |
Breastfeeding class
Tja wat zal ik
hier over zeggen. Borsten blijken heel interessant voor mannen, totdat het een
medische of in elk geval andere functie krijgt…
Ik heb JW in elk geval nog nooit zo smerig zien kijken bij de uitspraak
van het woord ‘borsten’ sinds dat het over borstvoeding gaat. Er werd
aangemoedigd mannen mee te nemen, maar die van mij zat lekker op de bank NFL te
kijken en was niet van plan eraf te komen om 2 uur naar een vrouw te luisteren
die het zou hebben over lekkende tepels, infecties etc.
Bij aankomst
bleek iedereen, maar dan ook iedereen haar man mee te hebben, daar zat ik dan….
Maar goed, het bleek een propaganda verhaal voor borstvoeding te zijn waarbij
alleen de voordelen aan bod kwamen. Ook hier moest de knuffel olifant weer mee,
om de houdingen mee te oefenen. Je kunt je voorstellen dat de slurf voor wat
rare situaties zorgde… Na 2 uur van mijn vrijdagavond in een te warme ruimte te
hebben gespendeerd was ik er klaar mee en ben ik niet heel veel wijzer (dat is
trouwens niet helemaal waar, want ik ben er achter gekomen dat de borstpomp
volledig vergoed wordt door de verzekeraar) naar huis gegaan.
Photoshoot
Een echte shoot
van je buik dat hoort er toch echt wel bij in de USA. Aangezien manlief graag
met de camera aan de frutsel is, besloten we zelf aan de slag te gaan. En we
moeten zeggen, we zijn best trots op het resultaat!
Baby registry
Een heuze
babyshower werd er voor mij georganiseerd door Karen, een vriendin hier in de
USA. Mijn taak: baby registry samenstellen! Samen met Natasja en scanner zoefde
ik de Baby’s R Us door om alles te scannen wat ons handig en leuk leek voor de
baby. Je ziet dat normaal alleen in films en series, en ik kan je vertellen,
het is echt zo leuk als het eruit ziet!
Baby kamer
Tja, dat is hier
een dingetje. Disney en nautische thema’s hebben hier de overhand. Het ene nog
kitscheriger dan het ander, en dan heb ik het nog niet over de babybedjes
gehad. Die Amerikanen hebben echt geen smaak (in mijn Europese ogen dan). Dus
maar naar onze Zweedse redder in nood: IKEA voor een mooi strak wit babybedje.
Helaas mevrouw, het witte bedje is drie weken geleden uit de collectie
gehaald!?@O(U$@..... Uiteindelijk toch besloten dan maar het zwarte bedje te
nemen (alle meubels hier in huis zijn toch ook IKEA-isch zwart, dus dat matched
ook wel beter. Samen met mijn schatje hebben we alles in elkaar gezet
(tijdelijk in onze slaapkamer). Als al het bezoek weer naar Nederland is kan
ons mannetje naar zijn eigen kamertje.
 |
| Bedje!!! |
Om z’n kamertje
op te leuken ben ik de afgelopen maanden bezig geweest op de naaimachine, en
creatief met stickers. Knuffels, decoratie, speelkleed, dekentjes. You name it
and i made it. Super leuk om te maken en niemand heeft het, dus super uniek.
 |
| owls! |
 |
| redder in nood bij vastgelopen machine! |
 |
| Snuggle blankets |
 |
| Speelkleed |
Babyshower
28 september was
het zover, samen met mama en Natasja reed ik naar Karens huis waar de ballonnen
al buiten hingen. Niets kon ons echter voorbereiden op wat we binnen zouden
aantreffen: Een compleet hartig buffet, zoet buffet, aankleding, bar met
drankjes en natuurlijk mijn lieve vriendinnetjes en Mark en Nathan. Mama kreeg direct een button met 'Grandma to be' opgespeld, waardoor ook mams zich extra speciaal voelde!
Een
fantastische dag waarin ik zo ontzettend verwend ben! Heerlijk ongedwongen met
iedereen kletsen en daarna spelletjes doen (maar dan niet die verschrikkelijke
spelletjes waarbij je een luier moet ruiken welke candybar erin is uitgesmeerd)
maar de leuke spelletjes.
Na het uitpakken van een gigantische cadeautafel had
Karen nog een cadeau voor me: Een videoboodschap van mijn lieve vriendinnetjes
in Nederland. Ik kon het natuurlijk niet droog houden.
4D ultrasound
Voor mijn mama is
het niet makkelijk een zwangere dochter aan de andere kant van de oceaan. Ze
mist eigenlijk de hele zwangerschap en dat wilde ik graag goedmaken in de vijf
dagen dat ze hier waren. Zo winkelden we voor kleertjes en spullen, hebben we
mijn buik ingegipst, en is mama mee naar de verloskundige geweest.
Maar wat
toch wel echt bijzonder was, was de 4D Ultrasound ervaring. In Nederland kun je
ook een pret echo laten maken, maar de ervaring die we hier hadden overtreft
alles. We kwamen terecht in een kleine bioscoopzaal met bijbehorend scherm.
Luie banken voor 25 personen en een relaxed bed waar ik op kon liggen om een
echo te laten maken. Gespannen zaten we te wachten op onze kleine man, maar die
is zo eigenwijs als een van z’n ouders dus die had er geen zin in. Balen
natuurlijk. Gelukkig mochten we de volgende ochtend terugkomen met meer geluk. Ook
kregen we een teddybeer met zijn hartslag erin opgenomen mee naar huis.
 |
| Theaterzaal! |
Een
kleine sneak-peak van ons mannetje.
Hypnobirthing
Ik wil bevallen
zonder medicatie, welke vorm van medicatie dan ook. Het leek me handig om dan
wel een cursus te doen in haptonomie of zo. Helaas kennen ze dat hier niet. Wel
kennen ze hypnobirthing. Ik heb me ingelezen en me opgegeven voor een prive
curus. Willem moest de eerste twee lessen ook mee. Hypnobirthing is niets maar
dan ook echt niets voor manlief en die krijgt dan ook spontaan jeuk als hij er
aan denkt. Beetje jammer dus, maar ik blijf stug doorgaan in de hoop dat alles
goed komt tijdens de bevalling. Elke dag luister ik braaf naar de hypnose les
om dan 3 uur later wakker te worden omdat ik in slaap ben gevallen, maar
volgens de juf is dat juist heel goed, want de ultieme ontspanning is het doel!
Redelijk
ontspannen gaan we de laatste weken in, nog 5 weken en dan is het zover, wij
kunnen niet wachten!
 |