What happens in Vegas….

Is hitting the jackpot in the $0,01 slotmachine!!! That’s what happened in Vegas.

Maar voordat ik je alles over onze Viva Las Vegas avonturen vertel, eerst een resume van de afgelopen weken!

Voor de verandering heel rustig of toch niet? Het leven op de roze San Diego wolk duurt voort. Nog steeds niet alles gezien en ontdekt maar ondertussen wel veel pret.

Op 18 november was het zover mijn ‘belt exam’ voor karate. Ik mocht op voor de gele band. Nu werkt faalangst niet echt in je voordeel op zo’n avond. Evenals voor het eerst in het donker in je monstertruck named ‘Cherry’ naar de andere kant van de stad rijden als de zenuwen gieren door je lijf. Niet alleen van het opkomend examen maar ook van het rijden in het donker op de snelweg waar ik binnen 100 meter 4 banen moet opschuiven vanuit stilstand zorgde voor de nodige hartkloppingen. Maar gelukkig ook dat heb ik overleefd! Aangekomen bij de karateschool wist iedereen me te verzekeren dat het ‘a piece of cake’ zou worden. Twintig minuten zou ik mezelf moeten bewijzen. Dat zou wel gaan lukken dacht ik… Twintig minuten bleken ruim twee uur te zijn waarbij ik als bonus 1 minuut lang op (een veel te hoog) tempo moest opdrukken en 2 minuten de zwaarste crunches ever moest doen. Met mijn tong op de grond mocht ik vervolgens nog een speech houden over respect in het bijzijn van alle andere karate kids….. not my cup of tea….. 

Maar ik heb het gedaan, en het resultaat mag er wezen. All A’s and one B. The master karate kid mr. Kukuchine (baas van de school) was verantwoordelijk voor mijn beoordeling en liet de notitie: ‘looking sharp’ achter op mijn examen formulier. Een groter compliment kon ik niet krijgen.

yellow belt!!!!

Een dag later met spierpijn op naar het concert van Michael Buble. Lieke is groot fan dus ik besloot haar te vergezellen.

Het leuke aan the US is dat kaartjes niet snel zijn uitverkocht omdat alle sterren hier zo vaak optreden dat er altijd kans is om ze te zien. Met een bak Kettlecorn en een cola zaten we lekker mee te bleren met de nummers man Michael.

Michael Buble

Samen met Lieke

 Deze maand ook maar eens het beroemde Balboa park gaan verkennen. Het park is zo groot en mooi (staat na Central Park op nummer 2) dat we pas een 10de gezien hebben. Ook Point Loma, the USS Midway, dierentuin,   La jolla, Gaslamp district, pubquizen, avondje bowlen op de navy basis en een ugly sweather party stonden op het programma.

la Jolla

zeeleeuwen in la Jola

Lunch in een superleuk tentje

Dierentuin

Dierentuin

Dierentuin

Pubquizen

Balboa Park

Balboa park

Balboa Park

Ugly sweater party

USS Midway

USS Midway

USS Midway

LOL

That is one nasty sweater

 

Bizar hoe snel de tijd hier vliegt en dat zonder baan, of toch niet? 

Twee weken geleden had ik een sollicitatiegesprek bij de Duch Meetup Group. Zij organiseren Nederlandse lessen en activiteiten voor Nederlanders en Amerikanen met een Nederlandse achtergrond of interesse. Ik mag voor hun aan de slag als assistant orginazer. Dat houdt zoveel in als: Behoeften inventariseren en events plannen. Past dus precies in mijn straatje. Ik ben er dan ook heel blij mee! Daarnaast lopen er nog een aantal andere dingen waarover later meer en mag ik 18 december op gesprek komen om vrijwilligerswerk te gaan doen bij de lGTB (Lesbian, Gay, Transgender and Bisexuals organisation)

Omdat mijn dagen niet gevuld zijn met het organiseren van events ben ik ook even de studies ingedoken. Samen met mijn coach uit Nederland Nicole, heb ik via FaceTime een plan opgesteld om mezelf komend jaar te ontwikkelen. Zodat als ik terugkom kan aantonen dat ik niet stil gezeten heb en een aanwinst voor elk bedrijf ben (tja ben nu een Amerikaanse).

En toen werd het Thanksgiving weekend. Samen met mijn lief heerlijk een middag over het strand gestruind, even onze hoofden leeg maken. Vooral Willem heeft veel aan zijn hoofd m.b.t. het werk bij Cymer. Lange dagen, veel uren draaien en s ‘avonds werken eisen af en toe zijn tol. Snel naar huis om ons in het chique te hullen want we hebben een reservering bij het Dell Coronado. Het mooiste en misschien wel duurste hotel van San Diego. Samen met Lieke en Stephan togen we naar binnen en stonden we in de prachtig aangeklede lobby, tussen 70% in jeans and sweatshirt/sportshirt gehulde Amerikanen…. Maar zoals ik altijd zeg, beter overdressed dan underdressed.  Heerlijk gegeten en gelachen en nog een afzakkertje genomen bij een Amerikaanse collega van Willem en daarna nog bij Bart. 

Lekker chillen op het strand

Dineren in het Del Coronado

De volgende ochtend ging de wekker weer veel te vroeg en stond ik met een lichte kater om 9 uur mijn koffertje in te pakken voor Vegas. Wat moet ik nu meenemen? Alle vrouwen lopen hier op stap rond alsof ze $50 per uur willen verdienen. Niet helemaal mijn stijl, maar ik wil ook niet in mijn spijkerbroek…. Dan maar een zwarte broek (die later iets te strak bleek te zitten door al het eten van de afgelopen weken), zwart shirt en vestje en voor de zekerheid ook maar een little black dress. Na een mooie route door de woestijn kwam Vegas dan eindelijk in zicht. We sliepen in het Flamingo hotel, waar alles roze en van pluche is, niet het chicste hotel dat Vegas te bieden heeft, maar wel midden op de strip.

Wat een ontzettend bizarre maar super gave stad is Vegas! Ik had me er niet zoveel bij voorgesteld maar het is prachtig. Precies in mijn straatje: midden in de nacht een nieuwe broek kopen omdat degene die je aan hebt toch ietwat te strak zit (backfat, ja dat blijkt dus ook te bestaan), duizenden lichtjes, over de top hotels, straat artiesten, clubs en thema restaurants. We hebben in 3 dagen een wereldreis gemaakt. Zo zijn we achtereenvolgens in;

-       Parijs

-       Rome

-       Venetië

-       Londen

-       New York

-       Egypte

-       Brazilië

Geweest. En wat een overdaad aan alles wat glittert en over de top is!!! Heerlijk… We gaan hier zeker nog heel  vaak terugkomen! De eerste avond was ik verkocht na het winnen van de jackpot! Met moeite heb ik na een briefje van $1 een briefje van $5 in de $0,1 slotmachine gestopt. Mijn doel was $30 winnen. Toen dat bijna lukte ging het natuurlijk alleen maar bergafwaarts. Met nog maar $2 op de teller zou het nu toch echt moeten gaan gebeuren. En wat denk je? Scoor ik in het bonusspel gewoon even 30.200 punten!!! $304 KCHING!!! Snel cashback gevraagd en de briefjes weggestopt! Na een heerlijke droom over een de helft van paar schoenen van een bepaald merk dat ik nu kon gaan komen werd het zaterdag. Lekker naar alle hotels toe en s’avonds naar de beroemde show ‘KA’ van Cirque du Soleil geweest.

Lekker gokken

En de jackpot winnen!!!!

the strip

Romantisch in Ventie

Paris

New York

Kisses from Vegas

Na een slopende terugreis op zondag van ruim 10 uur (het is normaal gesproken 5 uur rijden) kon een drukke week beginnen. Want hoewel ik geen fulltime baan heb leek het er deze week wel op. verhuizen naar ons nieuwe appartement, afspraken voor de vrijwilligersavond voor het sinterklaasfeest, een surprise avond organiseren voor de ITA’s en Amerikaanse collega’s, surprise maken, opening van het Christmas season, boom kopen en optuigen, afscheidsfeest voor Sandra, zwarte (blauwe) piet spelen en naar de lichtjesparade in de haven. O ja en ik moest ook nog even mijn theorie leren voor het rijexamen dat ik de ochtend na de surprise avond had. Nu moet ik er even bijzeggen dat het niet veel lijkt, maar alles kost hier veel tijd, af en toe denk ik dat ik op de Antillen woon. Manjana manjana… alles duurt hier even lang. Aan de westkust heeft niemand haast, behalve de Nederlanders die er zijn komen wonen. Ik heb niet zoveel geduld dus ik wordt af en toe danig op de proef gesteld. Het is hier ‘not done’ om je negatief uit te drukken. Het tikkende voetje of het tikken met een pen, even kuchen om te laten weten dat je er ook nog bent werkt hier dus averechts heb ik aan den lijve mogen ondervinden.

Gelukkig kwam alles goed. Wendela kwam helpen met verhuizen en we konden al eerder in het appartement. Een verademing wat een licht en geen honden op de achtergrond! (heb je ons nieuwe adres niet en wil je dat wel hebben? Stuur me een e-mail). De surprise was prachtig gelukt. De surpriseavond was meer dan geslaagd! Een van de Amerikanen vond het zo fantastisch dat hij vooraf naar een Nederlandse bakker op zoek was gegaan en het voor elkaar heeft gekregen dat deze banketstaven heeft gebakken en een recept voor peper- en kruidnoten heeft gegeven. Vaughn heeft vervolgens uren in de keuken gestaan om ze zelf te bakken, en mijn uit Nederland geïmporteerde pepernoten verbleekten bij het resultaat van deze Amerikaan! In totaal waren we met 16 personen en een bewaker, want er werd alcohol geschonken…..(!&^#$*) Rib uit het lijf van mij en Lieke voor die 10 pilsjes die er gedronken zijn, maar het was het meer dan waard.

Surprise avond

Surprise avond

Gijs en Boris waren er ook een beetje bij.

De volgende dag op theorie examen. Zoals je al in een eerdere blog kon lezen is het halen van een theorie examen voor mij niet vanzelfsprekend. Omdat dat een godsonmogelijke taak is als opa er niet bij is heb ik mama laten bellen om opa een kaarsje aan te laten steken tijdens het eten van zijn jus met aardappels en een koteletje. Na allerlei papierwerk waar geen einde aan leek te komen, en een foto die werd genomen voor op mijn rijbewijs als ik de test zou halen (ik wist dat niet en kwam met mijn ongekamde kater hoofd zonder make-up, want ik heb alle tijd benut om te slapen en nog te leren), werden mijn zenuwen en humeur niet minder. Als klap op de vuurpijl mocht ik het examen (met mijn dyslexie en faalangst) staand maken in een soort van stemruimte die met een kartonnen muur van 2.00m hoog was afgeschermd van de rest van het overvolle DMV. Je raad het al, totale paniek…. Met een papier en potlood bibberend de hokjes aangekruist en het papiertje in het nakijkbakje gelegd (niet gelogen, echt het nakijkbakje). En dan mag je gaan zitten wachten…. Willem kreeg al eerder het verlossende woord dat hij geslaagd was. Met zijn toets in mijn trillende handjes werd ik niet vrolijker, volgens mij heb ik echt te veel fouten. Toen mocht ik na 10 zenuwslopende minuten naar de nakijk juf. Well Heidi, I must congratulate you, you passed! Thank you opa, zonder jou was het niet gelukt!!!! Nu nog het praktijkexamen, maar dat stellen we nog even lekker uit!

Op zondag was het zover: sinterklaas. Regenboog piet zou het worden. Na al de commotie in Nederland en het feit dat het hier al jaren onder vuur ligt, besloot de commissie vanaf dit jaar geen zwarte pieten maar gekleurde pieten te doen. Na een uur in de make-up zaten we met 4 pieten en de sint in de auto op weg naar de Boys and Girls Club in Saloma Beach. Onderweg de speakers en ramen vol open zodat iedereen kon horen dat er een Nederlands feestje stond te gebeuren. Met het nummer Zwarte Pieten stijl kwamen we aanrijden en de kinders stonden ons al op te wachten. Ietwat gespannen met mijn blauwe hoofd stapte ik uit de auto en het feest kon beginnen. Een super leuke middag met alle Nederlandse kinderen. Ook Stijn en Anne, de kinderen van Natasja en Teun waren van de partij. Stijn vond toch wel dat de blauwe piet erg op Heidi leek. Vanaf dat punt heb ik Stijn en Anne moeten negeren, wat ik wel heel jammer vond! Na 2 uurtjes snel afschminken en naar de haven want daar hadden we met dezelfde kinders afgesproken om naar de lichtjesparade in de haven te gaan. Stijn begreep nu toch wel dat Heidi die blauwe piet niet kon zijn, fiew.

voorbereidingen

Sint

Met Anne en Stijn

Pepernoten!!!!

Zwarte pieten stijl!

Meer over onze kerst avonturen in San Diego in de volgende blog.