Heidi & Jan-Willem in San Diego: Scream, it's Halloween!

Onze eerste echte typisch Amerikaanse holiday zit erop, en wat voor een. I'm hooked!!! Die Amerikanen weten hoe ze een feestje moeten bouwen zeg. De afgelopen weken kon je niet om het spookthema heen. In elke winkel ligt het vol met themaspullen, op groupon en living social werd je doodgegooid met allerlei activiteiten die je bloeddruk doen stijgen. Huizen worden omgetoverd tot spookhuis en de tuinen zijn verlicht met oranje lichtjes, pompoenen, doodskoppen, spoken en grafstenen. Van alle temptations voor dit verkleedfeestje dat natuurlijk goed in mijn straatje ligt kozen we er een paar uit.

- Costum picking
- Shoot some zombies in their guts
- Haunted ghost cruise in the bay
- Boose and pumpkins
- Haunted trail in Balboa park

De rest doen we volgend jaar... Een klein verslagje van het Haloween geweld van de afgelopen twee weken kan natuurlijk niet uitblijven: Het begon natuurlijk allemaal met het vinden van het juiste pakje. Hoe moeilijk kan het zijn met winkels die meer dan 500 outfits 'on stock' hebben. Dat bleek toch tegen te vallen, tenminste als je het pakje niet aanschaft om er $50 per uur mee te verdienen. We hebben wel lol gehad... Ik heb even getwijfeld tussen het Katy Perry pakje, Miss Amerika en Catwoman. Uiteindelijk is het Catwoman geworden. De rest is ook als 'comics' verkleed gegaan. Vooral onze 'Woody' Stephan kreeg veel aandacht, al hoewel mijn eigen mister Incredible er toch ook mocht wezen. Nadat we ook de kleinste ita's in een pakje hadden gehuld kon het Halloween geweld dan echt beginnen... Eerder schreef ik al over het Zomie shooting event op camp Pendleton. Had ik ook al verteld dat wij de enige volwassenen waren in de bus met 15 kinderen? Ja echt, en ik denk dat Sandra en ik de grootste schrik (ja je leest het goed, geen schik maar schrik) hadden. Uiteindelijk hadden we ook mijn eigen lieve zombie neergeschoten, wat er in resulteerde dat ik een uurtje handwasjes heb moeten draaien om alle paint weer uit zijn kleding en schoenen te krijgen (minor detail voor een avondje lol).

Na twee weken wachten konden we eindelijk onze pakjes aan. Na de nodige make-up (op het gezicht van Bart, en later ook op de bekleding van de auto....) waren we ready to go. Willem wilde zo graag naar het feestje dat een rood licht vergeten werd, of toch niet? Alle gezichten tegen de ruit. We waren aan de late kant en moesten rennen naar de boot die toch echt om half negen zou vertrekken. Gelukkig op tijd. Aan boord stonden twee dj's op verschillende etages 'Amerikaanse' uitgaansmuziek te draaien. Later op de avond werd het steeds leuker, mede door mijn beste vriend Gin en zijn beste vriendin Tonic. Het maakt de Amerikanen niet uit, als ze maar kunnen Twerken (zoek maar op via Youtube: twerking) erg komisch om te zien hoe een teddybeer getwerkt wordt door een ghostbuster. Mijn tv idool uncle Si was ook van de partij inclusief blauwe Icetea beker. Naast een top avondje entertainment was het echt super geweldig om van het uitzicht van San Diego skyline te genieten. Na een rondje facetimen met Nederland (tja neef, dat hoort erbij... tradities moet je in ere houden), werd het tijd om naar huis te gaan. De volgende dag stond er weer een feestje op het programma.

Next on the program was 'boose and pumpkins' maar dan in iets kindvriendelijkere bewoordingen, maar daar kwam het wel op neer. Na een kleine iniemieni hangover togen we de stad uit. We brachten onze eigen boose en pumpkins mee, voor eten werd gezorgd. We waren uitgenodigd door een collega van Willem. Direct bij binnenkomst had ik mijn plekje van de dag al bedacht: Natuurlijk bij de 'boose' (tja paps, ik heb nu eenmaal het gen, zou zonde zijn als ik er geen gebruik van zou maken), en na een heerlijke gin voelde mijn maag zich weer heerlijk, tja wat moet een vis zonder water... Heerlijk dagje gin-tonic lurken. De rest heeft ook nog pompoenen gecarfd om mee te doen aan de wedstrijd, ik heb de mijne gelaten voor wat het was.... volgend jaar weer een kans. Toen alle kids de deur uit waren was het tijd voor het grove geschut: Tequilla atten... Laten we zeggen, de weg naar huis was erg gezellig evenals het feestje met onze Amerikaanse vrienden.

Op Halloween day besloten we spontaan om met Lieke en Stephan het haunted ghost trail in Balboa Park te gaan bewandelen. We hadden al gehoord dat het eng zou worden maar dat er zelfs waarschuwingsborden stonden: No Children under 16, no pregnant woman, people with hartconditions, pacemakers etc etc, dacht Lieke: Dit gaat hem voor mij niet worden. Mijn galante schijtluisje besloot onder het mom van: dan blijf ik wel bij Lieke, ook niet mee te gaan. Stephan en ik durfde de uitdaging wel aan, samen met honderden anderen stonden we in de rij te wachten. Wat we niet wisten was dat er tijdens het wachten niet alleen vermaak was van enge beelden en een horrorfilm, ook levend vermaak was in de rij zelf. Acteurs sneakten achter je en lieten je schrikken. Omdat ik Stephan had uitgelachen omdat hij schrok van de schattige catwoman achter hem, besloot hij mij lekker te laten schrikken door een acteur. Na een half uurtje wachten in de rij mochten we samen met drie tienermeiden onder begeleiding van pappa door het park. Natuurlijk kregen we nog even de nodige waarschuwingen vooraf, maar toen kon het gillen beginnen... En jeee wat heb ik gegild. Ik denk dat de nagels in Stephans bovenarm staan. De trail liep door een deel van het park en was gevuld met allerlei spooky gebouwen waar je doorheen moest lopen, bussen waar je in moest en donkere plekken waar je niets kon zien.... Overal stonden poppen die net echt leken en een stuk of 50 acteurs die zo eng gesminked waren en op je afgerend kwamen, achter een hoekje stonden of opeens achter je aan kwamen lopen. Als klap op de vuurpijl werden we achterna gezeten door een griezel met een kettingzaag (die aanstond). Dat we tijdens het wachten in de rij een horrorfilm zagen over een vrouw die achterna gezeten werd door een kettingzaag, maakte het extra eng... Hij rende ons zelfs na de uitgang nog achterna. Gelukkig waren de drie tienermeiden die in ons groepje liepen nog veel banger dan ons (harder gillen) dus zij kwamen helemaal niet van de griezel met de kettingzaag af. Wat het dan voor ons wer erg amusant maakte.

Een fotoverslagje van de activiteiten:

miss & mr Amerika

Cathy Perry pakjes

Catwoman

Zombie shooting @ Camp Pendleton

Comics go partying

Mr. Incredible himself

Ahhhh

met onze Bart op de foto!

Skyline San Diego

pinata meppen voor de kleintjes

Pumpkin carf wedstrijd voor de kleintjes, en de groten.

Gewoon omdat het kan.

Sexy.....not

Collega's van Willem en Lieke en ik

Omdat wij niet bang zijn....

Halloween event in Balboa park

Griezel 1

Griezel 2

Toen werd het vrijdag en kon het normale leven weer beginnen... of toch niet? We hebben een weekendje in Scottsdale gelogeerd. De ouders van Bart en Krista wonen daar. Zij hadden ons uitgenodigd om een weekendje te komen chillen. En chillen werd het! Wat super leuk om je vrienden hier in Amerika te zien, en wat heerlijk dat het gewoon over dezelfde dingen gaat als thuis. Weer ouderweds gezellig. Wat minder gezellig was, is dat we op de heenweg werden aangehouden door de politie. Inclusief zwaailichten, stopsign en een agent die tegen je raampje tikt. Laten we zeggen dat ik blij ben dat de auto lederen bekleding heeft. We reden ietsiepietsie te hard (25 miles), en dat was niet onopgemerkt gebleven.... Willem heeft de buitenland kaart gespeeld door heel gebrekkig Engels te spreken, we kwamen er met hartkloppingen en een waarschuwing vanaf. Later hoorde ik dat je bij 25 miles te hard rijden, je rijbewijs in kunt leveren.... oeps.... De rest van de reis maar op de cruisecontrol gereden.

Na een heerlijk welkom en een avondje jaquizi zijn we op zaterdag lekker na de pedicure geweest. Ik en Krista tenminste. Voor manlief stond de ochtend in het teken van 'cars & guns'. Mijn schatje heeft zich lekker uitgeleefd op de schietbaan! In de middag hebben we lekker gelunched in downtown Scottsdale waar het lijkt of de tijd heeft stilgestaan. Het cowboy tafereel werd opgeleukt met lifemuziek en een cowboy te paard met gitaar. Na een relaxed boottochtje zijn we met zijn vieren wat gaan eten bij een japanner om vervolgens weer lekker in het zwembad te duiken. Met een lichte kater (jw) klommen we op zondag rond 1 uur de auto in op weg naar huis.

benieuwd naar de foto's?