A lot happened in the past two or should i say five months!
Een resume want door alles dat we hebben meegemaakt de
laatste maanden is het
er niet van gekomen om te bloggen. Laten ik beginnen bij het begin.
OMG we're having a baby!
Na de roadtrip met Janneke (en achteraf ook al tijdens)
voelde ik me anders dan anders. Dagen stonden in het teken van vermoeidheid,
ontzettende misselijkheid en andere kwaaltjes. Ik besloot op 4 april een test
te doen. Wat bleek!!! OMG we are having a baby!!!! Jan-Willem en ik zijn super
trots en blij met de komst van een klein wonder. Maar voor het nieuws bezonken
was zat ik al bij de ER. ik zal je de oorzaken verder besparen maar na een
telefoontje naar de huisarts en de daaropvolgende paniekerige reactie van de
'nurse van de huisarts' hierop spoedde ik me naar de ER. Na vier uur in de
wachtkamer te hebben gezeten bij de ER, (want bejaarden met
ademhalingsproblemen gaan voor, alsof een nieuw leven niet belangrijk is!!!! )
mocht ik eindelijk een hokje met gordijn in waar ik een verwarmde (!?!)
hospital gown aankreeg (begrijp niet waarom ze het een
'gown' noemen, echt afkleden doet het niet, maar goed). Vanaf dat moment werd ik als patiënt behandeld. Na
het inmiddels welbekende potje piesen en bloed onderzoek, werd er nog een
echo's gemaakt en kreeg ik na drie uur groen licht en liep ik met een filmpje
en een foto van ons kleintje naar buiten. Ik bleek inmiddels al negen en een
halve week zwanger te zijn, en alles zag er prima uit.
Toen begon voor ons de roalercoaster: Zwanger van ons
eerste kindje in een vreemd land zonder familie en vrienden om ons heen hoe
gaan we dat handelen? En vooral hoe houden we dit nieuws geheim tot dat we in
Nederland zijn. Ook voor onze US vrienden was het wat lastig geheim te houden,
aangezien de maand april in het teken stond van events in de kroeg en op het
plein, het zou immers opvallen als ik altijd de bob zou zijn. Sommige hadden een
vermoeden, (en Lieke en Stehpan hadden al een kaart gekocht omdat ze in de post
een envelop van het geboortecenter voorbij hadden zien komen) maar gelukkig
bleef alles in principe geheim tot we in Nederland waren.
Nederland
En toen werd het eindelijk 3 mei en vertrokken we naar
Nederland. Nederland, oh Nederland wat ben je eigenlijk mooi, maar tjee wat
hadden we een culture shock toen we eenmaal op Schiphol (we zaten trouwens in
hetzelfde vliegtuig als Max en Wim-Lex, niet dat we dat wisten maar toch) voet
op Nederlandse bodem zetten. Het begon al met de huurauto. We zijn natuurlijk
een ontzettende tank gewend, toen we konden kiezen tussen een Fiat 500 en een
Kia Rio moesten we dan ook even slikken. Dan doe de Kia Rio maar.... Eenmaal in
de auto waarbij we het gevoel hadden op het asfalt terecht te zijn gekomen met
onze derrieres, begon het schakelverhaal. Manlief startte de auto zonder de rem
of koppeling in te trappen, niet heel handig blijkt met een schakelbak....
gelukkig niets geraakt maar toch zo'n kleine halve meter dichter bij
Brabant.
Eenmaal op de weg leek alles zo klein en smal, maar
vooral ook heel groen, zoveel verschillende kleuren fel groen, prachtig! We
konden overigens weinig genieten van al het groen dat we zagen, want binnen een
half uur zag ik al groen van de ergernis aan de welbekende Hollandse
bumperklevers. Ik heb in twee weken tijd dan ook de ruitenwisservloeistof als
wapen gebruikt om me te verdedigen tegen deze agressievelingen. Tjezus wat zijn
we eigenlijk opgefokt met z'n allen... En voordeel van de wegen in Nederland:
Door de grote afstanden die we rijden in de US valt de afstand Schiphol-Brabant
mee en zijn we voor ons gevoel 20 minuten in de auto onderweg voordat we de
achtertuin van mijn ouders in liepen.
Tot tranen geroerd zo blij waren paps en mams (vooral
mams natuurlijk) met het zien van ons maar vooral toch ook met het nieuws van
een derde kleinkind. Ook de ouders van Willem zijn ontzettend blij. We hadden
in San Diego een fotolijst speciaal voor de foto van de eerste echo gekocht en
ingepakt, toch leuk zo'n eerste foto van je kleinkind dachten we. Eindelijk was
het hoge woord eruit en konden we zoveel over de kleine praten als we
wilden.
Na het bezoek aan mijn ouders en de intrek voor de eerste
week bij mijn schoonouders kon de roalercoaster die:
"Wezijnmaarvoor2wekeninNederlandmaarwewillenweliedereenzienenwehebbeneentegrotefamilieenvriendenkring"
beginnen.
Eerste punt op de agenda: Een bezoek aan mijn lieve
vriendinnetje Anne, heerlijk om haar nieuwe huis te zien en even goed bij te
kletsen. Eenmaal op het terras in Nijmegen kreeg ik echter Culture shoque 2: de
Nederlandse horeca.
Bij het eerste café dat ik met Anne aandeed bleef ik
netjes bij de ingang staan tot er iemand van het personeel naar me toe zou
lopen en me naar een plaats zou brengen. Ik kwam er al snel achter (door Anne)
dat het zo niet werkt in Nederland en dat we gewoon kunnen gaan zitten waar we
willen (o ja momentje). So far so good, maar dan het personeel, dat is toch wel
echt een groot punt van ergernis. Tjee wat is horeca personeel slecht in
service zeg! bah. Ik zei tegen Anne, die krijgt dus maar 10% fooi, waarop Anne
aangaf, dat is best veel hoor Heidi, we geven gewoon niets. In de US geeft je
bij excellente service 20%, bij normale service 15% en bij slechte service 10%,
maar 0% is not done... Ik moest dus weer even wennen aan het feit dat we als
Nederlanders allemaal een beetje gierig zijn en 10% al als een rip uit ons
lijf beschouwen.
 |
| toerist in Den Haag, china town |
 |
| Familie uitje naar de ontdekfabriek |
 |
| Prachtige Kim en Michael |
Ruim een week lang genoten we van het gezelschap
van vrienden en familie en een lunch en gesprekken met oud collega's, heerlijk het
feit dat je zeven maanden weg bent geweest en gesprekken zo weer oppakt alsof
je elkaar eergisteren nog hebt gezien. Dat geeft een goed gevoel en de
bevestiging dat onze vriendschappen wel goed zitten. Daarnaast was het ook
heerlijk om de buiken van vriendinnen Hanneke, Noor en Krista te bewonderen en het te hebben over
zwanger zijn en baby dingen. Reden voor het bezoek in mei was de bruiloft van Kim
en Michael, en wat hebben we genoten van een heerlijke dag met een prachtige
bruid en natuurlijk bruidegom. Leuk ook dat ze kozen voor een Amerikaanse bak
als trouwauto, voelden we ons toch wat thuis, want het is heel vreemd maar naar
ruim 8 maanden San Diego is dit toch echt ons thuis geworden.
Omdat de kinderwagens in de US echt te lelijk zijn kozen
we voor een Nederlands merk dat natuurlijk niet in de US geleverd wordt. Beetje
jammer, maar dat mag niet het grootste probleem zijn. We besloten de kinderwagen
te kopen en gewoon mee te nemen als bagage. Omdat we niet meer ingeschreven
staan in NL kunnen we gebruik maken van de tax-free regeling. Na het invullen
van wat formulieren zouden we de volledige belasting terug kunnen halen op
schiphol. Dat scheelt toch weer 20%. Inderdaad, als je er niet de commissie van
die bandieten vanaf trekt!!! Dat staat nergens op die Nederlandse foldertjes
--> ergernis nummer zoveel... Maar goed, we hebben een prachtige kinderwagen
waar we superblij mee zijn.
 |
| What a beauty! |
Midden in de tweede week gebeurde het: ik werd ziek
(griep!) nooit ziek en dan net nu je thuis bent wordt je zo ziek dat je alleen
maar in bed kunt liggen. Doodziek het vliegtuig in en vervolgens nog drie dagen
in San Diego in bed gelegen. Ontzettend balen natuurlijk, vooral voor de afspraken
die ik af moest zeggen.
Memorial Day
Eenmaal terug in San Diego lagen er in de loop van de
weken wat kaartjes met gelukswensen voor ons nieuwe wonder in de brievenbus, zo
lief en vooral leuk om post uit Nederland te ontvangen! Bedankt lieverds!!!! Eenmaal
weer beter stond het weekend in het teken van Memorial day. Na een heerlijk
weekend was Willem ook op maandag nog vrij. We besloten naar de Memorial day
parade in Kensington (wijk in SD) te gaan, groot succes want we hebben een
goede indruk gekregen van Amerikaanse parades. Iedereen loopt mee, jong en oud,
hond en paard. Wel een beetje overdreven, maar goed dat is Amerika. Na de
parade besloten we naar de baai te rijden en fietsen te huren. Na een paar uur
fietsen in Mission Bay vonden we dat we een ijsco (ja jongens ik weet dat het
woord discutabel is, maar ik vind ijsco leuker naar ijsje, en ik kom nu eenmaal
uit Eindhoven waar het gewoon ijsco is). verdiend hadden. En wat voor ijsco
werd het! Jezus echt niet normaal, maar goed dat hadden we natuurlijk kunnen
verwachten in het land waarin alles Bigger & Better is.
 |
| Tja, grown men can have fun!!! |
 |
| golden retriever meetup group San Diego! |
 |
| Jaren 20 gevoel |
 |
| WO1, WO2, Vietnam en nog een oorlog veteraan |
 |
| Fietsen in onze achtertuin! |
 |
| IJSCO-TJE |
Na het weekend kon ik ook op karate en tegen de rest van
de wereld vertellen dat ik in verwachting ben. Karen van karate die het via
facebook en een persoonlijk bericht al had vernomen stond klaar met een bos
bloemen en een fles alcohol vrije champie. Ook deelde ze mede dat ik een echte
Amerikaanse baby shower verdien die zij gaat organiseren, ZOOOO lief!!!! Een
week later mocht ik op examen voor de groene band. Nog maar 3.5 maand zwanger
maar toch al heel snel moe, maar goed ik heb het gehaald en ben de trotse
eigenaar van de groene band. In augustus volgt paars….. als het goed is
tenminste!
 |
| Big announcement to the world! |
 |
| Green belt in the pocket!!! |
 |
| Lieve Karen! |
Surfing USA
Dezelfde dag als ik op karate examen moest, had Willem
een surfles samen met Teun. Dol enthousiast kwam Willem met surfplank thuis. Ik
wilde weten of je die plank erbij kreeg om te oefenen, maar nee, hij was even
langs de Cosco gereden en had een mooi exemplaar voor zichzelf uitgezocht. En
groot gelijk heeft ie. Af en toe waagt Willem zich na die ene les samen met een
collega tussen de golven in een poging lang genoeg te blijven staan. Het gaat
elke keer wat beter en over een jaar dan is ie een ware surf god!
Corpsman Ball
Op mijn bucketlist stond een gala van the US army! Why?
Omdat gala’s hier een big deal zijn evenals het leger. Mijn lieve vriendinnetje
Jessie heeft wat contacten in the Navy en we bemachtigden twee kaarten. Na een
helse zoektocht naar een galajurk en een nog dramatischer bezoekje aan de
kapper kon het gala beginnen. Na het National Anthom en allerlei officiële
onderdelen kon er worden gegeten en gedineerd. De matroosjes liepen in matrozen
pakjes en daar wilde ik natuurlijk wel even mee op de foto!!! Na het gala een
afterpartytje in Hillcrest waar ook Nate aansloot. Een super leuke avond en een
ervaring rijker!
 |
| Knappers! |
 |
| Girls just wanna have fun! |
 |
| Need I say more? |
 |
| Ajaj captain |
Studie
Ook een korte update over school kan natuurlijk niet
achterblijven. Het eerste tentamen zit er als in mei naar Nederland vertrekken
op (midterm) en ik scoorde een 9.1. Voor het paper dat ik moest schrijven (en
bij voorbaat al voor paniekaanvallen en klotsende oksels zorgde) kon ik de VP
HR van Cymer interviewen. Het ingeleverde paper met een waarneming en advies
aan Cymer scoorde een 9 (ik kreeg een half punt aftrek omdat ik het wegens
ziekte 2 dagen te laat inleverde, dus eigenlijk een 9.5). Inmiddels heb ik ook
de uitslag van mijn final exam dat een 9.7 opleverde. Eindpunt op het
certificaat is een 9.3!!!! Ik heb zoooo de verkeerde studie uitgekozen toen ik
voor de lerarenopleiding GS koos! Ik had direct HR moeten gaan doen. Ik heb
mijn talent gevonden. Inmiddels ben ik begonnen met Summer school: HR
Organizational Dynamics over individuen, groepsprocessen en organisatie
processen in het bedrijfsleven en de psychologie hierachter. Erg interessant!
County Fair
Maar goed, naast de studie moet er ook plezier gemaakt
worden. De Fab fair stond op het programma. Als je ooit naar de USA gaat, kijk
dan of je een County Fair mee kunt pikken. Tjee wat een geweld aan alles (zorg
dat je je adhd gevoelige kinderen thuislaat) maar vooral weer eten! Een
complete sectie is besteed aan eten, hierbij is een foodcourt een
understatement. Ook de kermis, live stock section en competities mogen niet
achterblijven. Koeien aaien, biggen-race en kalkoen sjezen het hoort er
allemaal bij, en natuurlijk onder het genot van een huge broodje worst of
kalkoenenpoot! Let wel op dat je je eten op een selectief uitgekozen plek
besteld en opeet want er lopen wat te strakke leggings rond op de fair. Net
Helmond kermis dus....
En dan nu een kleine reportage van het voedselgeweld.
Country dance lessons!
Na een bezoek aan de fair hadden Anoeschka en ik het te
pakken, wij wilden wel een country danslesje wagen. Samen met Colette (mijn
altijd partner in crime als het gaat om gekke uitspattingen) namen we een
dansles bij InCahoots. We kozen de woensdag uit omdat het dan altijd druk en
dus gezellig is. De two step en nog een dans werd geleerd en we stapten trots de
paardenbak die dansvloer heet in. Super gezellig en leuk om de dansjes te
leren. En nu zie ik jullie al denken, country dance? Dat is echt voor stumperds
Heidi!!! Ja dat klopt, in Nederland. Hier in USA is het voor iedereen en op
woensdagavond vooral voor knappe jonge kerels en jonge meiden in korte
broekjes. Er werden een aantal blikken met Bo, Luke's, en Daisy's Hazzard look
a likes opengetrokken en de tent stond vol (en iedereen danst). Tja toen kon ik
het vinden van een partner voor de two step natuurlijk wel vergeten met mijn
toch al wel goed showende buik.... Colette viel niet meer in de categorie:
Studente dus die viel helaas ook af. Anoeschka daarentegen werd om de haverklap
de dansvloer mee op gevraagd --> JA jongens, dat doen ze in de US, je wordt hier
gewoon gevraagd of je mee wilt dansen en meestal zonder bijbedoelingen en
handen op plekken waar we ze niet willen hebben!!!! Maar goed, de partner
dances en line dances werden afgewisseld dus ik heb mijn voetjes toch nog op de
dansvloer kunnen wagen. Colette en ik gaan hier
gaan hier een maandelijks event van maken, wij
zijn FAN!
 |
|
World cup soccer 2014
De WK gekte is in San Diego ook losgebarsten. Vanuit de
DMG organiseer en hosten we de WK events voor de Nederlandse gemeenschap. Het
kijken van een wedstrijd gaat hier net even iets anders dan in Nederland, daar
moesten we de eerste wedstrijd aan wennen. Kroegen zijn niet afgeladen vol want
dat mag niet, je zit netjes op een toegewezen stoel, besteld drank en hoe kan
het ook anders eten en kijkt gezellig met de rest voetbal. De reactie als er
gescoord wordt is overigens exact hetzelfde als in Nederland! Tjee wat zijn we
trots op ons elftal en het feit dat we Nederlanders zijn (jw's auto heeft een
ware transformatie ondergaan)! Ik zeg, we worden wereldkampioen!
Inmiddels ben ik samen met manlief een weekje in de Big
Apple geweest, maar daarover in een volgende blog meer.
Week 20
Het is week 20 van de zwangerschap geworden. Dat
betekent: de 20 weken echo en dus horen we het geslacht van de baby JEUHJ!!!!
In de US werkt het doen van een echo net iets anders als in Nederland. De echo
wordt niet door de OBGYN of verloskundige gedaan maar in een aparte praktijk
door een echoscopist. In verband met de liability en het risico op een lawsuit
mag alleen een arts de resultaten beoordelen en (eventueel via de echoscopist)
doorgeven aan de blijde ouders to be. Gelukkig voor ons bleek later begroette
onze echoscopiste ons met een zwaar Oost-Europees accent, en bleken we
gezamenlijke kennissen te hebben. Waarom zijn we hiermee zo blij? Dat zorgt automatisch
voor een gemeenschappelijke factor, die er automatisch voor zorgt dat we meer
gedaan krijgen. Zo wisten we aan het einde van de echo dat alles in orde was,
zij voor een maand in Bulgarije op vakantie gaat, en heeft ze de volgende
patiënt een half uur langer in de wachtkamer laten zitten omdat onze kleine
dwarsligger zijn hartje niet wilde laten zien (ze vond het zo sneu als we daar
nog een keer voor terug moesten komen). We zijn ontzettend blij, we krijgen een
gezonde ZOON!!!
Op woensdag dus maar direct met Jessie babykleding gaan
kopen. Super leuk al die kleine truitjes en broekjes, maar wel onwerkelijk dat
er een baby’tje in mijn buik groeit dat over 20 weken in die kleertjes past!
4th of Juli
The biggest holiday of the year, liepen wij met de
promendade club over de kade richting Little Italy om een drankje te doen en
wat te eten om vervolgens terug te lopen om naar het vuurwerk te kijken, en
tjee wat een gigantisch spektakel! Wat een paar jaar geleden allemaal in een
keer de lucht in ging (even Apeldoorn bellen... zien? check deze link https://www.youtube.com/watch?v=JuJHfkXEI-o&feature=kp )
werd nu verspreid over zo'n half uur. Super mooi!!! Na het vuurwerk nog even de
kroeg in geweest waar we er na een paar uur uit werden gezet omdat een van ons
(nee niet jw) iet wat te diep in het glaasje had gekeken. Zaterdag stond in het
teken van WK en Strand en we zijn zojuist terug van een heerlijk middagje
ouderwets midgetgolfen, gewoon omdat het stiekem best leuk is.
 |
| WK Ned-Cos |
 |
| Heerlijke lome zondag op de midgetgolf ;) |
Zo weer helemaal bij!!!
